Narzekałem niedawno, że coraz trudniej przy pomocy google coś znaleźć, więc wspomnę o zauważonej przypadkiem ciekawej alternatywie.

Wikia Search.

Nie, nie do wszystkiego. Polskie strony przeszukuje tak sobie. Ale anglojęzyczne wyniki - przynajmniej w zakresie moich zainteresowań (tj. informacji technicznych) - ma zadziwiająco dobre. I niemal w ogóle nie spotykam śmieci.

Internet przestał być domeną geeków, trafił pod strzechy i zaczyna być używany przez normalnych ludzi do załatwiania normalnych spraw. Za tym poszły firmy, inwestując w przygotowanie i utrzymanie serwisów, walcząc o pozycje w Google itd. A efekty? Hmm...

Wczoraj wieczorem pisałem o pojawieniu się konkurencji dla Amazon EC2, a dzisiaj Amazon ogłosił zakończenie fazy beta EC2, poinformował o wprowadzeniu dlań Service Level Agreement (czyli formalnego zobowiązania co do nieprzerwanej dostępności usługi). A także dał możliwość wykorzystywania Windows, a nie tylko Linuxa.

Zapowiedziana została też - na rok 2009 - cała seria nowych funkcji, między innymi:

Ciekawostka nieco w polskich warunkach egzotyczna, ale ważna. Firma Rackspace kupiła Slicehosta i Jungledisk i szykuje się do oficjalnej prezentacji nowej oferty chmur obliczeniowych. W największym skrócie: oznacza to pojawienie się poważnej konkurencji dla Amazon Web Services.

Poniższy uroczy obrazek pochodzi z formularza rejestracyjnego myspace

Konrad jest w Rwandzie to blog Konrada Karpieszuka. Autor faktycznie jest (jesienią 2008) w Rwandzie i bardzo ciekawie o tym pisze. Powtarzać ani streszczać jego artykułów nie będę, zachęcam do lektury orginału.

Na blog Konrada trafiłem zupełnym przypadkiem - zostawił komentarz przy jednym z moich Linuxowych artykułów, zerknąłem, kim jest autor i na parę godzin utonąłem. I cała sprawa zrobiła na mnie duże wrażenie.

Sporo pisano ostatnio o podbij.pl, tylkogrosz.pl i pokrewnych serwisach (patrz na przykład opis Grzegorza Marczaka albo artykuł Marcina Opolskiego). Reklamowo są bardzo nośne (wow, laptop za 15 złotych, aparat cyfrowy za 8 zł, telewizor za podobne grosze). Nie będę tu powtarzał, czemu nie jest wcale tak słodko, patrz powyższe artykuły (w skrócie: to jest po prostu hazard, możesz kupić za kilkanaście-kilkadziesiąt złotych, a możesz sporą sumę po prostu stracić, jest nawet znany z pokera psychiczny element pieniędzy już rzuconych na stół).

Zajmę się pewnym aspektem technicznym działania tych serwisów. Otóż wymagają one bardzo dokładnej synchronizacji czasu między uczestnikami. Aukcja kończy się ustaloną ilość sekund (na podbij - 20) po ostatnim podbiciu. Do tego uczestnicy starają się licytować jak najpóźniej (ten kto pierwszy nie wytrzyma i podbije, płaci), więc licytacje skupiają się na ostatnie sekundy przed upłynięciem czasu na podbijanie. No i od ustalenia, czy Kowalski podbił w 19, czy w 20 sekundzie, zależą losy aukcji.

Mówię Wam, ale łatwo i bez ryzyka można kraść do woli. A Ci okradzeni frajerzy, śmieszni są że hej. Podziwiajta mnie, niezły kozak jestem...

Złodziejstwa, oszustwa i prymitywnego cwaniactwa wokół pełno, od sali sejmowej i rad nadzorczych wielkich spółek, po stragany i warsztaty. Trudno się więc dziwić spotykając je w sieci. Zaskakuje mimo wszystko, że cwaniacy głośno się przechwalają, podpisując imieniem i nazwiskiem.

No - ale od początku.

Pisałem niedawno o nieuczciwym pompowaniu pozycji w wynikach wyszukiwania Google. Dzisiaj trafiłem na atrakcyjny przykład – wykorzystujący teksty, które sam napisałem.

Zerkając po blogach zauważyłem wzmiankę, jak to troska pradawnych ZAIKSów o autorów nie mających funduszy na rozpowszechnianie swych dzieł, stanowiła podkładkę dla cenzury. Na dyskusje o prawach intelektualnych nie mam dzisiaj siły ale rzecz przypomniała mi o bardzo fajnej sieciowej usłudze.

Opublikuj swoją książkę! Porządną, profesjonalnie wyglądającą. Bez opłat, jedynie z prowizją od sprzedanych egzemplarzy.