Pod koniec dwutygodniowego wyjazdu mój słodki siedmiolatek wręczył mi aparat ze słowami: tata, bateria. A na wyświetlaczu właśnie kończyła się animacja kasowania wszystkich zdjęć - faktycznie, kształtem trochę podobna do baterii.

Rozwiązanie było nietrudne ale chwili googlowania i zastanowienia wymagało, więc zanotuję.

Na każdej z moich klawiatur obok lewego Alt znajduje się przycisk oznaczony urokliwą flagą Windows. W konfiguracjach linuksowych przydatny do czegokolwiek bywa rzadko, a szkoda - położenie wręcz wymarzone do wykorzystania w kombinacjach klawiszowych.

Poniżej prosty patent na definiowanie skrótów typu Win-x czy Win-r pod Emacsem. A przy okazji o paru pokrewnych (Emacsowych) drobiazgach.

Króciutki dopisek do artykułu o trwałych sesjach VNC - rozwiązanie problemu z klawiaturą.

Po upgrade do Ubuntu 9.04 pojawiły się mistyczne problemy z mapowaniem klawiszy (widoczne w programach uruchomionych wewnątrz sesji VNC). Niemal każda litera generowała niewłaściwy znak - np. zamiast q pojawiało się c, zamiast w - . (kropka), zamiast e - g, zamiast r - v i tak dalej. Do tego nie działało backspace ani Enter, efekt wciśnięcia Entera dawał klawisz / (slash). Kompletny chaos.

Rozwiązanie jest na szczęście proste.

Marudziłem kiedyś na temat problemów z upgrade Ubuntu, dlatego dzisiaj dla wyrównania notka pochwalna. Po paru latach użerania się na laptopie z Windowsami wynegocjowałem u rodziny zgodę na zainstalowanie Linuksa. Ku pewnemu mojemu zaskoczeniu - spodziewałem się kłopotów z hibernacją, nie byłem pewien, czy zadziała sieć bezprzewodowa i trochę się obawiałem o grafikę - wszystko działa ślicznie, a instalacja była całkowicie bezbolesna.

Niżej krótki opis co robiłem i wzmianki o paru drobniejszych trudnościach. Bohaterami bajki są kilkuletni Acer TravelMate 4050 oraz Ubuntu 9.04 Jaunty.

Parę miesięcy temu pisałem o RSS, dziś o jeszcze bardziej powszechnym elemencie przeglądania sieci - zakładkach. A dokładniej: o dwóch usługach, które pomogły mi znacznie efektywniej z nich korzystać.

Pierwsza reprezentuje klasyczny model - pozwala zapamiętywać, opisywać, organizować i wyszukiwać linki do znajdowanych w sieci wartościowych treści. Druga jest zwrócona w przyszłość, pozwala zapanować nad rzeczami, których jeszcze nie miałem czasu przeczytać - ale chciałbym to kiedyś zrobić.

Już od dobrych paru lat by przenieść tekst na papier klikam Plik/Drukuj czy inne File/Print i się drukuje. Doceniam - jeszcze pamiętam czasy, gdy każde oczekiwanie na wydruk dostarczało zdrowych emocji (wyjedzie za margines?, wydrukuje się jako źródło postscriptowe?, sprowokuje zrzucenie core przez któryś z filtrów?), a dla uzyskania sensownego wyglądu najlepiej było samemu zestawić sekwens konwerterów generujących PCL czy podobne drukarkowe narzecze.

Dziś jest łatwo. Czasem jednak warto pokusić się o odrobinę dodatkowego wysiłku.

Ostatni artykuł z mikrocyklu o RSS. Podzielę się napisanym parę tygodni temu skryptem, którym pomagam sobie w zarządzaniu listą subskrypcji w Google Readerze. Może komuś przyda się w tej formie, może komuś jego kod posłuży jako punkt wyjścia przy pisaniu innego narzędzia. Skrypciku używam pod Linuksem ale powinien zadziałać i na innych systemach (pod warunkiem zainstalowania Pythona).

By artykuł nie był czysto techniczną notką, jeden z rozdziałów poświęcam jeszcze jednej metodzie robienia notatek i list rzeczy do zrobienia.

... dotyczące wczorajszego artykułu o RSS.

Pierwszy: PostRank ogłosił dzisiaj wprowadzenie obsługi (tj. uwzględnianie w rankingu artykułów) kilku nowych serwisów - a jednym z nich jest blip.pl. Obietnice uwzględniania narodowych serwisów zaczynają mieć więc pokrycie (ciekawe, czy miał tu jakieś znaczenie mój luźny komentarz na grupie supportowej).

Sam blipa nie używam, więc nie przetestuję, ale jeśli ktoś blipnie któryś z moich najnowszych artykułów, można będzie sprawdzić, czy się odpowiedni numerek pojawi.

Drugi dotyczy dyskutowanej w komentarzach sprawy czytników - rozszerzeń Firefoksa.

O zaletach korzystania z RSS i o mniej lub bardziej ulubionych czytnikach rozpisuje się co drugi blogujący. Przyszło i na mnie.

Będzie o tyle nietypowo, że nie piszę tu wprowadzenia co to jest RSS, a raczej opisuję narzędzia przydatne przy intensywnym czytaniu z wielu źródeł, od natywnych czytników, przez aplikacje przeglądarkowe, po wybrane usługi pomocnicze.

Kilka tygodni temu pisałem o alternatywach dla SuperMemo i o przenoszeniu danych z baz SuperMemo. Dzisiaj parę uzupełnień.

Zacznę od dokładniejszego opisu jak się używa programów opartych o metodę SuperMemo, potem trochę moich wrażeń po miesiącu używania Mnemosyne i kilka notek o innych aplikacjach.