W czasach licealnych trafiłem na obóz szkoleniowy dla kandydatów na międzynarodową olimpiadę matematyczną. A tam, oprócz brydża, łażenia po górach i wykładów miał miejsce swoisty maraton zadaniowy, codziennie dostawaliśmy po kilka zadań a potem dyskutowaliśmy ich rozwiązania.

Był to jeden z kulminacyjnych punktów obszernego cyklu kółek, seminariów i konkursów organizowanych dla uzdolnionych matematycznie licealistów. Grupa matematyków uniwersyteckich wkładała w to naprawdę dużo serca i pracy - i tworzyli coś bardzo ciekawego.

Zadania były trudne ale każde choć kilka osób zrobiło. Zdziwiliśmy się więc, gdy któregoś dnia w miarę łagodnie wyglądające zadanko z geometrii poprawnie rozwiązał tylko jeden z nas. Okazało się, że ... miał cyrkiel i zrobił porządny rysunek.

W tym artykule parę słów o cyrklu, którego obecnie używam do rozwiązywania zadanek geometrycznych, czyli o paru Linuxowych programach pozwalających wygodnie malować przecinające się pod różnymi kątami proste, okręgi wpisane i opisane, dwusieczne, spodki wysokości i inne elementy eksploatowane w geometrii planarnej.

Ukazał się GIMP 2.6. Nie ekscytuję się zwykle nowymi wersjami tego typu programów, w zakresie funkcji których używam od czasów GIMPa 2.0 dość niewiele się zmieniło. Ale ... bardzo zaintrygował mnie następujący fragment release notes:

With the empty image window acting as a natural main window, the default window hints for the Toolbox and Docks have been changed to Utility window. This enables window managers to do a much better job of managing the GIMP windows, including omitting the Toolbox and Docks from the taskbar and ensuring that the Toolbox and Docks always are above image windows.

Pisząc artykuł o cięciu i klejeniu wideo napotkałem na problem: chciałem zaprezentować na zrzucie ekranowym kursor myszy, a żaden z kilku wypróbowanych programów nie miał takiej opcji. Googlując znalazłem radosne pomysły typu robienie zrzutów systemu chodzącego wewnątrz Vmware albo domalowywanie kursora w programie graficznym.

Wymyśliłem lepszą technikę, która nie tylko pozwala rejestrować kursor myszy, ale także łapie dymki podpowiedzi, rozwinięte menu (z wielopoziomowymi włącznie), trwające animacje i wszelkie inne chwilowo pojawiające się elementy - a do tego jest zaskakująco ergonomiczna.

W ramach opisu tworzenia screencastów pod Linuksem informacja, jak dodać do wideo graficzne i tekstowe opisy – tak niewielkie anotacje, jak pełnoekranowe wstawki.

W ramach opisu tworzenia screencastów pod Linuksem czas na podstawową edycję wideo - przycinanie, łączenie, skalowanie, dodawanie prostych efektów.

Wychodząc od jednego lub kilku nagranych plików uzyskam finalną wersję, pozbawioną niepotrzebnych śmieci.

W ramach opisu tworzenia screencastów pod Linuksem omówię teraz najważniejszy etap - nagrywanie akcji odbywających się na ekranie.

Trochę wysiłku kosztowało mnie zebranie wszytkich kawałków ale ... pod Linuksem można przygotować bardzo fajne screencasty - czyli filmiki demonstrujące działanie jakiegoś programu albo usługi.

Rozbijając to na kilka artykułów, omówię kolejno:

• nagrywanie screencasta, czyli rejestrowanie dynamicznie zmieniającej się treści ekranu komputera (lub jego wycinka)
• przycinanie i montowanie (czyli usuwanie niepotrzebnych fragmentów, łączenie kilku filmików w jedną całość, dodawanie prostych efektów, skalowanie)
• anotowanie (dodawanie bloczków tekstowych, graficznych oznaczeń itd)
• dogrywanie komentarza głosowego
• konwersję do formatów docelowych

Pisałem już o zarządzaniu bazą zdjęć na własnym komputerze, pisałem o publikowaniu ich na serwisach photo-sharing. Dla kompletności, trzeci wariant. Można zrobić własną, samodzielnie hostowaną internetową galerię - dając do niej dostęp całemu światu, albo wyłącznie znajomym.

Najciekawsze aplikacje tego typu to:

• gallery
• zoph
• coppermine

W porównaniu z serwisem photo-sharing - troszkę mniejsza zwykle funkcjonalność i konieczność samodzielnego zatroszczenia się o hosting, pasmo itp - ale za to pełna kontrola nad serwisem (od kontroli dostępu, po ewentualne publikowanie reklam) i brak opłat (innych niż te za hosting).

O ile nie jestem stuprocentowo przekonany co do opłacalności organizowania takiego serwisu przy publikacji dla świata (zdjęcia jedzą sporo dysku i pasma), o tyle na pewno jest to bardzo ciekawa opcja przy współdzieleniu fotek w sieci lokalnej czy domowej.

Dość często programuję czy piszę z słuchawkami na uszach (zamiłowania muzyczne krzyżują się z koniecznością odgradzania od otoczenia), przetestowałem więc dość solidnie kilka Linuxowych odtwarzaczy. Mój aktualny typ to ....

Amarok

Wypróbowałem go przypadkiem po dość długim okresie używania Juka (z którego byłem całkiem zadowolony). I - natychmiast się przesiadłem, ignorując nawet fakt dość niestabilnego (wtedy) działania.

Czemu? Ano, różne bywają maniery słuchania. Ja najczęściej słucham w trybie losuj dowolne piosenki z całej kolekcji, nie wybierając albumów czy wykonawców, jedynie od czasu do czasu (gdy coś mi się szczególnie spodoba) prosząc o przegranie całego albumu, do którego należała wysłuchana piosenka, a trochę częściej klikając multimedialny klawisz skocz dalej (>>|). Amarok wspiera to fantastycznie:

Przez wiele lat składowałem sobie poskanowane czy zgrane z cyfrowego aparatu zdjęcia w mniej lub bardziej losowo wybranych katalogach. Przeglądać trudno, znaleźć np. zdjęcie małej Kingi na placu zabaw - beznadziejnie trudno. I nie wpadło mi do głowy, że można inaczej.

Tymczasem - Linux dorobił się trzech bardzo ciekawych aplikacji do zarządzania zbiorem zdjęć (czy raczej - dowolnych obrazków). Każda z nich potrafi:

• zindeksować dużą ilość zdjęć i pozwalać je szybko przeglądać (w formie miniaturek),
• wyświetlać zdjęcia w formie pokazów slajdów,
• wprowadzać grupowo proste poprawki, od skorygowania daty po proste modyfikacje graficzne,
• w łatwy sposób tagować zdjęcia, tj. oznaczać je przy pomocy dowolnie dobranych etykiet, jak np. Wesele Kasi (zdarzenie), Ania (osoba), Świnoujście (miejsce), Zachód słońca,
• prezentować zdjęcia w różnych hierarchiach i ujęciach (od kolejności czasowej przez albumy po wyszukiwanie po tagach czy datach)
• importować zdjęcia z aparatów cyfrowych i innych nośników
• zapisywać na CD, eksportować w formie zdatnej do umieszczenia na własnej stronie WWW, wgrywać do serwisów sieciowych.

Są to: