... czyli zrobiłem sobie kuku. I zamiast skończyć dłuższy artykuł na zupełnie inny temat, straciłem trochę czasu, a teraz wrzucam tę notkę.

Dla osób przesiadających się z C++ czy Javy to jedna z bardziej szokujących właściwości Pythona (a także Perla i paru innych języków skryptowych): kod programu można zmienić w locie. Można - w szczególności - dopisać albo podmienić metody istniejącej klasy czy funkcje zadanego modułu.

Technika ryzykowna, łatwo prowadząca do powstawania niezrozumiałego kodu i trudnych do interpretacji błędów. Ale zarazem bardzo przydatna, zwłaszcza gdy trzeba zmodyfikować zachowanie jakiejś biblioteki w miejscu, którego jej autor nie przewidział (np. ostatnio przypomniałem ją sobie chcąc zmienić sposób w jaki Mercurial obsługuje hasła HTTP i SMTP). Monkey-patching bardzo często przydaje się też przy testach, pozwalając zamienić prawdziwy kod komunikacyjny czy bazodanowy zaślepkami.

W tym artykule o kilku możliwych sposobach zapisywania tej operacji.

Pobawiłem się odrobinę Ubuntu One - usługą synchronizacji plików autorstwa firmy Ubuntu, którą od wersji 9.10 swojej dystrybucji domyślnie instalują.

W największym skrócie: Dropbox to nie jest i jeśli komuś zależy na wygodnej i efektywnej synchronizacji plików, nadal polecam Dropboksa. Widać też, że Ubuntu One to wczesne i trochę jeszcze niedopracowane oprogramowanie. Ale jest w nim parę ciekawych elementów.

Za oknem szarobure paskudztwo całkowicie zniechęcające do wychylania nosa z domu i skutecznie odbierające dobry nastrój. Dlatego, dla poprawy humoru, drobne wspomnienie.

Grzesiek Marczak ruszył wczoraj sprawę równoczesnego uczestnictwa w wielu serwisach społecznościowych i upychania swoich wypowiedzi w wielu z nich naraz. Gazeta opublikowała artykuł o zarabianiu na blogach (w paru miejscach nawiązujący do fantazyjnej awantury na flakerze, co - przez sam fakt cytowania flakera w dużych mediach - jest interesującą ciekawostką). Z listy lektur wyskoczył mi odłożony zeszłą jesienią artykuł o promowaniu bloga. Na marginesie poprzedniego wpisu przypominałem sobie czasy, gdy uczyłem się o co chodzi w blogowaniu. A jeszcze poprzeziębiane dzieciaki cały dzień wchodziły sobie nawzajem i mi na głowę, przez co nastrój mam dość ofensywny.

W efekcie zebrałem się do chodzącej za mną już od dawna sprawy rozliczenia z poradami dla blogerów.

Upgrade do Ubuntu 9.10 przećwiczyłem na razie na laptopie. Trwało to (po wi-fi) całą noc ale proces przebiegał gładko, przez całą wielogodzinną fazę ściągania i instalowania pakietów nie wymagając jakiegokolwiek mojego udziału.

Podstawowy efekt upgrade miałem dość nietypowy. Obejrzałem następujący obrazek: