Rzucił mi się znowu w oczy jakiś billboard reklamujący PZU – z nami bezpieczniej, z myślą o Twoim bezpieczeństwie, czy jakoś podobnie. Plus aluzja do śmierci na drodze.

Przyjmuję zwykle takie reklamy dość bezmyślnie, ale zacząłem się trochę zastanawiać. Właściwie – w jakim sensie bezpieczniej? Polisa ubezpieczeniowa ochroni mnie przed zderzeniem z drzewem? Doda mi refleksu przy omijaniu wymuszającego pierwszeństwo? Sprawi, że nie zasnę za kierownicą?

Dwa piny do komórki (mój i żony). Trzy kody do domofonu (nasz i dziadków). Trzy piny do kart płatniczych. Kod do zamku szyfrowego u teściów. Kod do autoalarmu. Hasła do kilku telefonicznych biur obsługi. Do kłódki w piwnicy. Do schowka. Do zapięcia od roweru. Do walizki nawet. A jeszcze numer rachunku bankowego, ponad dwadzieścia ważnych telefonów, kilkanaście numerów domów i mieszkań, NIP, PESEL, REGON, numer dowodu, daty urodzenia dzieci i krewnych.... Wszystko to powinienem stale pamiętać, w przypadku kodów - broń Boże, nie zapisywać, a do tego regularnie zmieniać. No i nie zapominać.

Moja żona lubi czytać przewodniki. Przydaje się to, zwykle znajdzie w nich kilka pomysłów na spędzenie dnia przy gorszej pogodzie. Kupujemy je dość przypadkowo, bywa więc, że wyciągamy książeczki sprzed dobrych paru lat. Na ostatni wyjazd w Beskid Sądecki zabrała przewodnik po okolicach Muszyny, wydany w wczesnych latach dziewięćdziesiątych.

W przewodniku był opis Żagiestowa Zdroju. Ciekawy rys historyczny - było to jedno z pierwszych uzdrowisk powstałych w tym rejonie (XIX wiek), licznie odwiedzane i z dużą pieczą rozwijane przez rodzinę właścicieli. Także zachęcające informacje turystyczne - historyczne budynki uzdrowiska, kościół, a także piękna krajobrazowa ścieżka na Łopatę wzdłuż brzegu Popradu. Któregoś leniwszego dnia zdecydowaliśmy się zajechać.

To co zastaliśmy, było ... warte opisania.

czyli nie wszystko co plastikowe jest bezpieczne

Banki powszechnie reklamują karty płatnicze jako bezpieczny sposób korzystania z rachunku. Jak pokazuje praktyka, slogan ten dosyć znacznie rozmija się z rzeczywistością. Nosząc w portfelu gotówkę, ryzykujemy co najwyżej utratą włożonej tam kwoty. Nosząc kartę, możemy ryzykować całe oszczędności plus przyznane saldo debetowe czy kredytowe.

Poniższy artykuł ma na celu uświadomienie zagrożeń tym czytelnikom, którzy nie zdają sobie z nich sprawy - i przedstawienie pewnych sposobów na ograniczenie ryzyka.

Poniżej przedstawiam kilkuczęściową relację z pobytu mojego (w owym czasie niespełna 3-miesięcznego) bachorka w szpitalu dziecięcym na Niekłańskiej w lutym 2001 roku. Pierwotnie spisywałem to ku nauce kolegów z pracy ale myślę, że inne osoby też mogą mieć z mych wspomnień pożytek. Szpital na Niekłańskiej jest głównym szpitalem dla maluchów w Warszawie.

Sprawa zaczęła się w środę 1 lutego 2001.

Artykuł, choć dość stary, jest wciąż niestety aktualny. Tak w 2005, jak w 2006 roku, dostawałem maile potwierdzające, iż nic się w opisywanej instytucji nie zmieniło, w 2007 roku zaś podesłano mi ten link. Sam w międzyczasie korzystałem z innych szpitali, bywa nieco czyściej i uprzejmiej, ale sytuacja mamy chcącej być z dzieckiem jest wszędzie fatalna.