Na jeden z zeszłorocznych wyjazdów zabrałem, dość przypadkowo zresztą (głównie ze względu na niewielki rozmiar), książeczkę Pawła Jasienicy Rozważania o wojnie domowej. Nie będę tutaj ani jej recenzował, ani rozpisywał się o ciemnych stronach Rewolucji Francuskiej, chciałbym natomiast wynotować dwa cytaty z szerszych rozważań autora, które wydają mi się warte zastanowienia. A może raczej – regularnego zastanawiania.

Upgrade do Ubuntu 16.04 oznaczało zmianę upstart na systemd. Z perspektywy szarego używania zmiana nie ma ma jakiegoś odczuwalnego znaczenia ale pod spodem jest oczywiście inaczej. Ja musiałem zdecydować, co zrobić ze skryptami zadań użytkownika, czyli jak teraz uruchamiać moje pomocnicze aplikacje, tunele SSH itp.

Okazało się, że uruchamianie nie-systemowych programów pod kontrolą systemd również jest dość łatwe i przyjemne, przy pomocy nietrudnej konfiguracji można zapewnić automatyczne uruchomienie zbioru potrzebnych programów i samoczynne ich restartowanie gdyby uległy awarii.

Zachwalałem parę lat temu racjonalny układ klawiatury Marcina Wolińskiego. Nadal z dużą przyjemnością go używam, a zdecydowałem się przypomnieć, bo instalacja jest dziś dużo prostsza.