Odwiedziny w muzeum RedHat

Dobrze, że istnieje RedHat. Zawsze to Linux. Wygodny shell, dość sensowna konfiguracja, spory wybór oprogramowania. A zarazem wystarczająco dużo formalizmów, by godzili się go używać poważni klienci przyzwyczajeni do Solarisa, Tru64 czy HP/UX.

Z drugiej strony - ilekroć zdarzy mi się coś na RedHacie czy CentOsie konfigurować, klnę pod nosem. Muzeum. Python 2.4 (linia z 2004 roku), PostgreSQL 8.1 (anno Domini 2005), Perl 5.8 (2002), PHP 5.1 (2005), GCC 4.1 (2006) i tak dalej.

Teoretycznie ma to zapewnić stabilność i bezpieczeństwo. W praktyce stabilne i bezpieczne pakiety leżą sobie odłogiem a realnie potrzebne oprogramowanie jest instalowane przy pomoc configure, make, make install, z wszystkimi wadami takiego podejścia (od braku automatycznych aktualizacji po niespójne koncepcje różnych administratorów dotyczące lokalizacji programów i ich plików konfiguracyjnych).

Drugą metodą jest tropienie po sieci nieoficjalnych repozytoriów z świeższymi RPMami. Ostatnio potrzebowałem znaleźć aktualne wersje Pythona i PostgreSQLa, doszukanie się ich kosztowało zaskakująco dużo czasu, dlatego zanotuję.

PostgreSQL

Aktualne RPMy PostgreSQL dla RedHata, Fedory i CentOSa znalazłem na pgdg (utrzymywanym przez CommandPrompt).

Aby korzystać z tego repozytorium musiałem ściągnąć i zainstalować pakiet pgdg (wybierając odpowiednią wersję na stronie pgdg). Przykładowo, aby postawić Postgresa 8.4.2 na CentOSie pobrałem plik pgdg-centos-8.4-2.noarch.rpm ze strony http://yum.pgsqlrpms.org/reporpms/8.4/ (na której są także wersje 8.4 dla Fedory i RedHata) i zainstalowałem go poleceniem:

# rpm -ivh pgdg-centos-8.4-2.noarch.rpm

(efektem było dodanie repozytorium pgdg do listy obsługiwanej przez yuma).

Kolejny krok to zablokowanie domyślnych wersji. Chodziło o dopisanie magicznej linijki

exclude=postgresql*

we właściwym pliku konfiguracyjnym. Na CentOSie /etc/yum.repos.d/CentOS-Base.repo - dwa razy, zarówno w secji [base], jak w sekcji [updates]. Na RedHacie w sekcji [main] pliku /etc/yum/pluginconf.d/rhnplugin.conf.

Listę pakietów pgdg prezentuje polecenie

$ yum list | grep pgdg84

wybrałem potrzebne i zainstalowałem:

$ yum install postgresql.x86_64 postgresql-contrib.x86_64  \
       postgresql-devel.x86_64 postgresql-docs.x86_64 postgresql-libs.x86_64  \
       postgresql-plperl.x86_64 postgresql-plpython.x86_64 postgresql-python.x86_64 \
       postgresql-server.x86_64 pgloader.x86_64

Potem trzeba było skonfigurować lokalizację plików bazy danych. Elegancką metodą jest edycja pliku /etc/sysconfig/pgsql/postgresql (nie istniał, musiałem go stworzyć), gdzie wpisałem:

PGDATA=/database/postgres

(podany katalog powinien istnieć i być własnością użytkownika postgres).

Wreszcie tworzenie instancji:

# service postgresql initdb

(uwaga: przy problemach z uprawnieniami do katalogu PGDATA polecenie initdb się nie udaje nie informując o przyczynach) i uruchamienie serwera (oraz zapewnienie jego uruchamianie po rebootach):

# chkconfig postgresql on
# service postgresql start

Po instalacji powyższą metodą wszystkie pliki konfiguracyjne leżą w katalogu PGDATA, logi odkładają się w $PGDATA/pg_log, wszelkie pliki bazy danych trafiają do różnych podkatalogów $PGDATA. Można i warto to zrekonfigurować - w szczególności ustawiając log_directory w postgresql.conf na /var/log/postgresql (ten katalog trzeba stworzyć i zmienić mu właściciela na postgresql) i w miarę możności symlinkując pg_xlog do katalogu znajdującego się na innym dysku. Oczywiście warto przejrzeć też inne ustawienia w postgresql.conf, w szczególności rozmiary różnych rodzajów pamięci i limity połączeń.

Przy tej ostatniej operacji polecam uwadze The Myghty GUCS package (zip) Scotta Berkusa, gdzie można znaleźć zarówno szczegółowy opis wszystkich parametrów konfiguracyjnych PostgreSQL jak wskazówki jak dostosować kluczowe ustawienia do rodzaju zastosowań.

Python

Współczesną wersję Pythona a także parę ważnych pomocniczych modułów (min. setuptools) znalazłem na iuscommunity.

Ten sam serwis publikuje także aktualne wersje PHP i mySQL.

Tutaj instalacja wymagała pobrania z http://dl.iuscommunity.org/pub/ius/stable/Redhat/5/ (mimo nazwy RedHat pakiety poprawnie działają także na CentOS) RPMów ius-release oraz epel-release. W moim wypadku były to ius-release-1-4.ius.el5.noarch.rpm i epel-release-1-1.ius.el5.noarch.rpm ściągnięte z http://dl.iuscommunity.org/pub/ius/stable/Redhat/5/x86_64/.

Potem proste

# yum search python | grep python26

i

# yum install python26.x86_64 python26-devel.x86_64 \
       python26-libs.x86_64 python26-test.x86_64 python26-tools.x86_64  \
       python26-nose.noarch python26-setuptools.noarch \
       python26-httplib2.noarch python26-ldap.x86_64 \
       python26-memcached.noarch python26-sqlalchemy.noarch

Zainstalowany Python dostępny jest jako python26 i potrafi współistnieć ze standardowym Pythonem 2.4. Podobnie instalator jajek dostępny jest jako easy_install-2.6.

Postscriptum

Stanowiący przez lata symbol zapóźnienia Debian dystrybuuje w wersji stable Pythona 2.5, Perla 5.10, PostgreSQL 8.3, GCC 4.3 (by zachować te same przykłady).